انرژی سیاه
ستاره شناسان دریافته اند که فاصله ی زمانی میان انفجارنواخترها- سوپرنوا- کمتر از آن است که زین پیش پنداشته می شد. توجه به خاستگاه فضایی نو اخترها و کهکشان راه شیری و ساخت کشسانی فضا، همچون لایه ای لاستیکی ، به باور " گسترش جهان "معنی می دهد.
تا زمانی که کهکشان به آ ستا نه ی دو نیمه شدن برسد ، نو اختر ها ، با توجه به شتاب کاهنده و یا رشد یابنده شان ، ادامه راه می دهند.
نور برخاسته از انفجار نو اختر، در فضا پخش شده و بما که در کناره ی کهکشان راه شیری هستیم ، می رسد.
سه نگرش در مورد گسترش کهکشان وجود دارد:
_پندار دیروز
تا سال 1998 میلادی ، شتاب منفی را در انفجار نو اختر ها ، کار ساز می یافت. اغلب کیهان شناسان بر این باور بودند که " انفجار"، با گذشت زمان ، رو به کندی می رود ؛ نور دریافتی از انفجار ، پایه ی این باور بود.
_پناری دیگر
اگر انفجار در وضعیت شتاب نو اختر صورت گیرد ، باید زمان بیشتری برای رسیدن کهکشان به اندازه ی امروزین خود داشته باشد و نور برآمده از انفجارمدت زمان زیادی در فضا پراکنده باشد تا بما برسد. و این بحث "انرژی سیاه" را مطرح می کند.
_نگرشی دیگر
این نگاه ، کهکشان را نا همگون می پندارد. و می توان گفت که انفجار کیهانی بر پایه ی اندازه و مکان نو اختر ، شاید شتاب منفی به آن بدهد.
فضای تهی و خالی در همسایگی کهکشان ما ، در کاهش شتا ب و به تاخیر انداختن انفجار کیهانی ، می تواند موثر افتد.
...
جهان هستی ، به پندار کیهان شناسان ، پیوسته در حال کسترش است ؛ و این نوع جدیدی از انرژی را که به آن انرژی سیاه نام داده اند به تصور می آورد . آینده آن را روشن خواهد کرد.
ستاره شناسان دریافته اند که فاصله ی زمانی میان انفجارنواخترها- سوپرنوا- کمتر از آن است که زین پیش پنداشته می شد. توجه به خاستگاه فضایی نو اخترها و کهکشان راه شیری و ساخت کشسانی فضا، همچون لایه ای لاستیکی ، به باور " گسترش جهان "معنی می دهد.
تا زمانی که کهکشان به آ ستا نه ی دو نیمه شدن برسد ، نو اختر ها ، با توجه به شتاب کاهنده و یا رشد یابنده شان ، ادامه راه می دهند.
نور برخاسته از انفجار نو اختر، در فضا پخش شده و بما که در کناره ی کهکشان راه شیری هستیم ، می رسد.
سه نگرش در مورد گسترش کهکشان وجود دارد:
_پندار دیروز
تا سال 1998 میلادی ، شتاب منفی را در انفجار نو اختر ها ، کار ساز می یافت. اغلب کیهان شناسان بر این باور بودند که " انفجار"، با گذشت زمان ، رو به کندی می رود ؛ نور دریافتی از انفجار ، پایه ی این باور بود.
_پناری دیگر
اگر انفجار در وضعیت شتاب نو اختر صورت گیرد ، باید زمان بیشتری برای رسیدن کهکشان به اندازه ی امروزین خود داشته باشد و نور برآمده از انفجارمدت زمان زیادی در فضا پراکنده باشد تا بما برسد. و این بحث "انرژی سیاه" را مطرح می کند.
_نگرشی دیگر
این نگاه ، کهکشان را نا همگون می پندارد. و می توان گفت که انفجار کیهانی بر پایه ی اندازه و مکان نو اختر ، شاید شتاب منفی به آن بدهد.
فضای تهی و خالی در همسایگی کهکشان ما ، در کاهش شتا ب و به تاخیر انداختن انفجار کیهانی ، می تواند موثر افتد.
...
جهان هستی ، به پندار کیهان شناسان ، پیوسته در حال کسترش است ؛ و این نوع جدیدی از انرژی را که به آن انرژی سیاه نام داده اند به تصور می آورد . آینده آن را روشن خواهد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر