On November 26, 2010, Pakistani fishermen returned from a day at sea to report that a new island had emerged. The tiny dot of land was a mud volcano, and it was still visible on January 11, 2011, when the Advanced Land Imager (ALI) on NASA’s Earth Observing-1 (EO-1) satellite acquired the top image. The mud volcano was absent in a previous overpass on February 11, 2010, shown in the lower image.
There’s no need to change any maps, however; mud volcanoes have risen off the coast of Pakistan in the past and disappeared again within a few months, washed away by the waves and currents in the Arabian Sea. It is quite likely that this new volcano will meet the same fate. Indeed, a stream of pale brown sediment was snaking away from the volcano to the west on January 11, suggesting that erosion was already underway.
Pakistan’s mud volcanoes form as a result of plate tectonic activity. The Arabian plate—the section of Earth’s crust that carries the Arabian Sea—is sinking beneath the Eurasian land mass at about four centimeters per year. Some of the thick sediment and rock on top of the Arabian plate has sloughed onto the edge of the Eurasian plate, forming Pakistan’s coastal plain, the Makran Desert, and the underwater slope leading away from the shore. It is from this sloughed-off land that the mud volcanoes form.
Beneath the sediment, along the accretionary front, the sinking Arabian plate heats up under extreme pressure and rock melts into magma. Volcanic gases and magma heat the groundwater, turning it in a hot acid that dissolves rock into a slurry of mud and clay. The mud and gas seep through faults, eventually erupting at the surface as a mud volcano.
Pakistan has a number of mud volcanoes in the Makran Desert and offshore. According to the U.S. Geological Survey, mud volcanoes are usually less than 1-2 meters (3-7 feet) tall. But Pakistan’s Chandragup Complex includes a mud volcano that is 100 meters (330 feet) high.
The same tectonic activity and fault systems that produce these volcanoes occasionally produce large earthquakes, such as the magnitude 7.2 quake that shook southwest Pakistan on January 18, 2011.
- References
- Delisle , G. (2004). The mud volcanoes of Pakistan. Environmental Geology, 46, 1024–1029.
- Earthquake Hazards Program. (2011, January 18). Magnitude 7.2 – Southwestern Pakistan. United States Geological Survey. Accessed January 20, 2011.
- The Express Tribune. (27, November 2010). Mud volcano surfaces along Balochistan coast. Accessed January 20, 2011.
- Volcano Hazards Program. (2000, September 4). Mud volcano. United States Geological Survey. Accessed January 20, 2011
در 26 نوامبر سال 2010 میلادی ، - بوقت فرود خورشید- ، ماهیگیران پاکستانی در برگشت از صید روزانه شان ، گزارش دادند که جزیره ای در دریا در حال پدیدار شدن است ، چون خالی ریز . این ریز نقطه ، " گل فشان " کوچکی بود که تا روزی که این عکسها در روز 11 ژانویه 2011 برداشته شد ، در دریا نمایان بود ؛ اما یکماه بعد که ماهواره در روز 11 فوریه از همان مسیرعبور کرد ، گل فشان ناپیدا بود.
گل فشان ، بارها در کناره ی دریای عمان در کشور پاکستان پیدا و پس از مدتی نا پیدا می شود . امواج کوبنده ، آنها را می فرساید و جریانی از رسوبات قهوه ای بگونه ی مار پیچی آن گونه که در روز 11 ژانویه رو به سوی باختر رخ نمود، اتفاق می افتد.
جنبشهای " زمین ساختی" و راندگی " سپر عربستان "به سوی شمال که با فرو رانش در زیر پهنه ی " اوراسیا" ، بمیزان حدود 4 سانتی متر در سال در حال روی دادن است ، سبب " گل فشان ها " است .
فشار بسیار زیاد فرو رفتن سپر عربستان در پهنه ی اوراسیا و گرمای فوق العاده این سازوکار زمین ساختی، که با ذوب سنگهادر داخل ماگما ، این ماده ی مذاب درونی ، انجام می یابد ، را نمی توان ساده انگاشت .
گاز های آتشفشانی زیر دریایی ، و گرمای بسیار بالای " ماگما" ، با تغییر شرایط فیزیکی و شیمیایی آب های زیر زمینی، بگونه ی " اسیدی جوشان " ، سبب حل شدن سنگها و ایجاد گل فشان ها است ؛ این مهم، در " سازند زمین شناختی چاندراکپ" پاکستان ، به بلندی گاهی تا 100 متر -330 فوت- به فراوانی دیده می شود.
و در فرجام :
زمینلرزه ی 18 ژانویه 2011 با بزرگی 7.2 در جنوب باختری پاکستان ، برپایه ی سیستم گسله های این گستره ی جنبا ، بر آیند جنبشهای زمین ساختی است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر