رگبار شدیدی که در ساعت 13 روز چهارم مرداد ماه 1366 خورشیدی ، در حوضه های آبریز رودخانه های : گلابدره ، جعفرآبادو اسون - از بلندی دامنه ی جنوبی البرزکوه در پای بلند ِ توچال ، در شمال شهر بی قواره ی تهران- ریزش نمود سبب شد تا حجم بزرگی از واریزه های - خرده سنگهای خوابیده بر دامن کوه- این حوضه ها ، بویژه حوضه ی آبریز گلابدره، همراه با تخته سنگهای موجود در بستر رود ، به جنبش در آیند و هر آنچه را که در راهشان بود نابود کنند. در این فاجعه ، 300تن جان باختند و زیانهای هنگفتی به مردم وارد شد.
حجم سیلابی که در چهارم مردادماه 1366از مسیل های ولنجک ، دربند،گلابدره ، منظریه و دارآباد ، جریان یافت حدود1250000متر مکعب بر آورد شد؛ در این میان سهم حجم سیلاب دربند و گلابدره 1100000متر مکعب است .
حداکثر دبی لحظه ای سیل ، همراه با گل و لای، تخته سنگ و شن که در روز چهارم مرداد، در مناطق "شمیران" و "دربند" جریان یافت از گلابدره 347 متر مکعب در ثانیه ، و از دربند253متر مکعب در ثانیه ، و جمعا 600 متر مکعب در ثانیه بر آورد شده است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر