گذر باد از لا بلا ی برگ افرا

...، رها در اندیشه ام ، جا ی دیگر گرفت ؛ نو شد ، بیرون پرید، جا ن شد .
...
زما ن باز می گردد:
در با یگا نی ام ، او پیکر ترا شی است که با خطوط ظریف لرزا ن ، طول و عرض ، آ سما نی ، را کشید . زایش کهکشا ن؛ رقصا ن و با زیگوش در فضا .
...
زما ن می گذرد:
فضا در خمش نی لبک او ، می شکند و از ردپا ی نخستین جاندارا ن آ غا زین بر خا ک نرم ، فریا د رها یی می آ ید .
...
زما ن از را ه می رسد :
فریا د غا ز وحشی ، آ وا ی بلدرچین ، آ واز شیرین مرغ انجیر خوار و بلبل خرما ، و گذر با د از لا بلا ی برگ افرا و ... در کوله بار او گرد می آ ید؛ او ، به شکا ر زما ن ، در فضا است ؛ به تفا وت با من ؛ که چشم در رد پا ی باز ما نده برگل رس دارم .
...
زما ن، از را ه می رسد؛ زما ن ، می گذرد؛ زما ن، باز می گردد .
مرداد 1386 خیا می – تهرا ن