۱۳۸۸ بهمن ۵, دوشنبه

سیر بیرحمانه ی جنگل زدایی











آدمی با درختان یک خویشی سرشتی دارد . جنگلها ی جهان نیاکان ما را در خود پناه دادند .
حدود 4600 میلیون سال پیش ، زمانی که " گوی زمین " ، از ابری از گاز و غبار بین ستاره ای متراکم شد و شکل گرفت ، با جو ی فشرده از گازهای کیهانی ، عمدتا مرکب از دی اکسید کربن و مونو اکسید کربن ، در بر گرفته شده بود ...
حدود 3000میلیون سال پیش ، رویدادی تکاملی رخ داد که اهمیتی حیاتی داشت ؛ یعنی پیدایش موجوداتی که قادر به تحمل اکسیژن آزاد بودند ؛ اکسیژنی که خودشا ن به عنوان فرآورده ی زاید " فتو سنتز "، به جو رها می کردند . از این موجودات گیاهانی پیدا شدند که با ایجاد جو سرشار از اکسیژن ، امکان تکامل زندگی جانوری ، از جمله انسا ن را فراهم ساختند . همه ی ما در نهایت انگل گیاهان و بویژه درختان هستیم ، که در تولید اکسیژن لازم برای بقای ما سهم بنیادین را دارند .
بنا براین ، درختان جزء اساسی سیستم حامی زندگی انسا ن اند . اگر در نگهداری آن کوتاهی کنیم ، سر انجام ، خودمان را نیز با آنها نا بود خواهیم کرد .
...
پیش از آغلز کشاورزی ، حدود 10000 سال پیش ، زمین با پوششی سرشار از جنگلها و درخت زارهایی آزاد ، به گستره ای برابر 6200 میلیون هکتار خود نمایی می کرد . در مدت چند سده ، زدایش جنگلها ، برای تولید فرآورده های کشاورزی ، جمع آوری تجارتی چوب ، دامداری و استفاده از چوب برای سوخت ، جنگل ها ی " گوی زمین " را به 4200 میلیون هکتار - یعنی یک سوم کمتر از دوران پیش از رواج کشاورزی - کاهش داده است .
...
تا چند سده ، تاثیر این کاهش در ذخیره ی " زیست شناختی زمین " بر پیشرفت آدمی ناچیز - اگر نگوئیم بی تاثیر- بوده است . در واقع ، زدودن جنگلها برای گسترش تولید مواد غذایی و جمع آوری فراورده های جنگلی ، زمانی خود از جنبه های حیاتی پیشرفت اقتصادی و اجتماعی به شمار می رفت . با افسوس ، از بین بردن بیرحما نه ی " پوشش درختی زمین "، چند سالی است تجاوز خود را بر سلامت محیطی و اقتصا دی تعدادی از کشور ها _ اغلب در سرزمین های در حال توسعه - آغاز کرده است .
...
با این سیر بیرحمانه ی جنگل زدایی ، تمامیت " بوم شناختی " بسیاری از سرزمین ها ، - با فرسایش شدید خاک ، جریان سیلاب های ویرانگر ، کاهش چشم گیر مخازن آبهای زیر زمینی ، و کاهش باروری زمین - در حال فرو پاشی است .
...
درختان ذخیره ی حیا تی بقای اقتصادی مردم فقیر روستا به شمار می روند . چند میلیارد از مردم " گوی زمین " ، برای پختن غذا و گرم کردن خانه های خود ، به گرد آوری چوب نیاز مند ند ؛ برای آنها ، فقدان دسترسی به چوب به معنی کاهش استاندارهای زندگی و در بسیاری از موارد به معنی سوء تغذ یه و - بی تعارف -، مرگ است .
...
رشد جمعیت ، توزیع نا متعارف زمین و گسترش کشاورزی برای صادرات ، پهنه ی زمین های قابل استفاده برای کشت فرآورده های کشاورزی را به شدت کاهش داده و بسیاری از روستائیان را نا گزیر ساخته تا برای تامین مایحتاج خود ، جنگلها ی بکر را از بین ببرند . این همه ی فاجعه نیست ...
- عکس ماهواره از مرز دو کشور ، جمهوری دومنیکن و هائیتی بر داشته شده است . -

۱ نظر:

بارانشید گفت...

سبز بود و به رنگ سبزی خرمی،پر ز شور زندگی و هیاهوی چکاوکان و نغمه هزار دستان .
آباد بود و آب های جویبارانش پاک و روان، یاس و سنبل و رازقی بر کرانه های جویبارانش خرامان.
آفتاب غمزه کنان و بر رگبر گهای خرمی اش تابان.
خاک پاکش آباد و رویان.
گهگاهی نسیمی نوازش کنان.
جنگل ما حسرت این و آن.
تا روزی که حمله شد به جنگل ما، تیر و تبر و اره و تیشه عربده کشان
قطع کردندهزاران هزاران
آبادی سبز شد به رنگ خزان
شور زندگی شد شور مردگان
از جنگل سبز ما هیچ نماند، شد یکپارچه آبادی ویران
تند تند ،کنده ها شدند رویان و تیر و تبر ،اره وتیشه هیاهو کنان.
خاک رویان، شد کویری با شن های روان