چه خوب

چه خوب
ا ز در اورژانس وارد مي شوم؛ امبولا نس هم بيمار ما ن را اورده ا ست . همزما ن رسيد يم ما . چه خوب !
دختر جوا ن " پذ يرش چي"ي مريضخا نه ، به ظا هر بي اعتنا ست و بي احسا س . سراغ بيمار پذ يرش از قبل نشد ه ما ن را مي گير م . بمن " تو " مي گو يد . چه زود ا شنا ست ؛ بيني فند قي ترا ش خورده و چهر ه ي رنگ شد ه ا ش ، خبر از مهما ني شب مي دهد ؛ چه خو ب !
اين بار مريض ، بي پذ ير ش و دعو ت ، با پا ي خود به " مريضخا نه " امده ؛ چه خوب!
مريضخا نه ، غير انتفا عي ا ست و سني بيش از 40 سا ل دارد؛ چه خو ب!
" امبولانس چي " ها ، دستمز د و انعا م چر ب مي خواهند و مي گير ند ؛ چه خوب !
چهر ه ي مريضخا نه ، جرا حي زيبا يي شده ا ست ؛ پو شتش را جرا ها ن كشيد ه ا ند و به انباري انداخته ا ند ؛ چه خوب !
پس ، مريضخا نه شده بيمار ستا ن ؛ چه خو ب!
در و د يوا ر ، سربي رنگ ما ت ا ست ؛ رنگ سا ل ؛ گرچه قسمت ها يي نيز برا ق ا ست ؛ هرچه هست ، غمين كه هست . سردي از در و د يوار مي بارد . چه خو ب!
بيش از 40 نام بر تا بلو هاي با لا ي سر ميز" پذ يرش" ، به ديوار چسبيده ا ست ، همه متخصص ؛ چه خو ب! تنها يك چراغ تا بلو روشن ا ست ، و 39 تا ي بقيه ، خا مو ش ؛ چه خوب ! متخصصين در حجره هاي خصو صي شا ن ، سر گر مند . گر چه ميرزاها ي شا ن – منشي ها – پر كارتر ند و همه كاره ؛ چه خوب !
خدمه ي ريز و درشت بيمارستا ن، خدمه ي مريضخا نه ي د يروز ند ؛ اراسته اند؛ لبا س سرمه اي تميز خوش دوخت بتن دار ند ؛ چه خوب ! همگي كراوات بر گرد ن دارند؛ چه خوب ! زمين شوي ها ي جارو به دست ، كراوات ندارند . كت و شلوار هم بتن ندارند. اما ، روپوش سرمه اي كه پوشيده اند ؛ چه خوب !
چند چراغ روشنگر سالن ورودي ، خاموش مي شود . – هشدار اول - چه خوب ! شب در را ه ا ست ، دانه ريز ها با لا مي ا يند ؛ چه خوب !
مرد روپوش سر مه اي بر تن ، جا ي نگهبا ن پا ي اسا نسور و راه پله را مي گيرد ؛ كراوات ندارد، تلفن همرا ه كه دارد؛ جه خوب !
چند چراغ ديگر هم خاموش مي شود . - هشدار دوم - ساعت 9 شب ا ست ، وقت خوا ب ا ست ؛ همه با يد بخوا بند ، جز همرا ها ن بيمار ؛ چه خوب !
مرد جارو بد ست ، در هشدار دوم ، جارو رها كرد و در جا يگاه " پذ يرش " ، نشست . صور ت با تيغ ترا شيده و مو ي به با لا ، شا نه زده ا ست . چه خوب !
...
هوا سرد ا ست و دستشو يي ، پر مشتر ي ا ست .
زني كو تاه و چا ق ، به تند ي در سا لن انتظار ، قدم بر مي دارد . دستش را در زير چادر به گو ش گرفته ا ست . گوشش درد نمي كند ، گوشي تلفن به د ست دارد ؛ چه خوب !
...
سا لن تاريكتر مي شود . زنگ خواب ا ست ؛ پرستارها نيز با يد بخوابند ؛ تا بوقت " ويزيت " پزشكا ن ، سر حا ل با شند ؛ چه خوب !
تما م شب را بيمارا ن و همرا ها ن شا ن هوشيار و بيدار خوا هند بود ؛ چه خوب !

چهار شنبه . شب سرد 24 بهمن ما ه
1386 – بيمارستا ن…– تهران
رضا تا با ن