تکا مل مسیری منطقی را طی می کند

تکا مل مسیری منطقی را طی می کند . مسیری د ر جهت انطبا ق ها ی موفقیت آ میز با محیط .
چرا ما به صورت موجود اتی دو پا در آ مده ایم ؟
در برابراین پرسش ، فرضیه ها ی گونه گونی وجود د ارد؛ اما پا سخ دقیق آ ن به هیچ رو روشن نیست . ما حتی امروز هم نمی توا نیم به سرعت زیا د بد ویم . در یک زمین نا هموا ر ، یک گوریل می توا ند به کمک بند انگشت ها یش به سرعت ما بدود . اگر چه ما قا دریم برا ی شکا ر ، مسا فت ها ی طولا نی را طی کنیم ، ولی آ یا موجود ات دو پا ی ا ولیه نیز چنین امکا نی را دا شتند ؟
گرا یش به بر خا ستن از زمین و ایستا دن روی دو پا ممکن ا ست به ا ین سبب تقویت شد ه با شد که موجود ی بخوا هد طعمه یا غذا یی را با دست ها یش حفظ کند و به جا ی ا منی ببرد ؛ شا ید هم علت آ ن نیا ز به قد ا فرا شتن و نگا ه کرد ن از روی علف ها ی بلند بود ه ا ست .
آ نچه آ شکار ا ست اینکه ما تقریبا از پنج میلیون سا ل پیش به ا ین سو ، دو پا بود ه ایم و تغییرا ت مهمی ، برای بهبود وضع قرار گرفتن بد ن ، در استخوا ن ها ی لگن خا صره و پا ها ی ما بوجود آ مده و هنوز هم ا دا مه دارد .
ا نسا ن ایستا ده در یک میلیون سا ل پیش از میلا د زندگی می کرد ؛ ا ز نظر قد و ا ز نظر سا ختما ن و شکل ظا هری اسکلت ، بسیا ر به ما نزد یک بود . جمجمه ی او نیز بیشتر شبیه جمجمه ی ا نسا ن بود . صورتش کوچکتر بود و نیز کا سه ی سر ، روی آ روا ره ها قرار دا شت . البته استخوا ن ها ی جمجمه ی ا و همچنا ن ضخیم با قی ما ند ه بود و حجم مغزش ، هنوز حد وا سطی بین مغز " ا سترا لوپتیک " و مغز ا نسا ن ا مروزی بود .
زمستا ن 1353 خور شید ی