كوير
تابستا ن 86 گرما يي كويري داشت ؛ كوير از همسا يگي ما ن ، به خا نه ما ن امد و به نرمي در ان جا خوش كرد . كويري شده ايم . با منظري نو .
فرزندا ن كوير سخت كوش اند و قدر اب را مي دا نند؛ در هر كجا كه بذر ي از لگد دور ما ند و نيم نگا هي نمنا ك به ان انداخته شد ، به تند ي شكفته شد و سر بر اورد ، به بار نشست .
فرزندا ن كوير ، شب سرد ان را نيز مي شنا سند و از شب پر ستا ره ا ن ، ستاره ها ي رقصا ن چيده اند .
ما ا كنون در پا ي بلند توچا ل به دام افتاد يم .
تابستا ن 1386 تهرا ن
رضا تا با ن
گل يخ
بوقت بوئيد ن گل يخ ، در روزي سرد و خاكستر ي ، من دگر با ر ، باد را د يد م .
من ، گريز نوروز را هم ان روز د يد م .
چشم به خورشيد روزي دارم ، تا گل يخ باغچه ما ن را بما باز گرداند .
زمستا ن 1386 – تهرا ن
رضا تا با ن
بدرود
شقا يق ها ي رنگين گرد امد ه در دستم را بدور از چشم اين و ا ن ، مي بو سم ؛ فشا ر بر امد ه از جا نم ، ا نا ن را بهم مي فشا رد .
با د را بوقت جدا يي گلبرگها ي لرزا ن ، مي بينم . افسوس . فروردين ما ه 1385 تهرا ن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر